Nadszedł czas przycinania winnic

WILNO (Litwa)- Te słowa z Pieśni nad pieśniami (2, 12) mówią o wiosnie, o czasie przebudzenia, odnowy. Podobny klimat towarzyszył nam podczas Sympozium osób konsekrowanych (w Wilnie, 30 marca), które było zorganizowane przez żeńską i męską konferencję życia konsekrowanego na Litwie.

Gościem specjalnym był sekretarz Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego abp José Rodríguez Carballo OFM. W Sympozium uczestniczyło ponad 300 osób – siostry zakonne czynne i klauzurowe, zakonnicy, członkowie instytutów świeckich, w tym także osoby konsekrowane z Łotwy (a my – 6 sióstr służek wśród nich).

Abp José Rodríguez Carballo OFM z Watykanu przybliżył uczestnikom sytuację, w której obecnie znajduje się życie konsekrowane – wraz z jej nadziejami i wyzwaniami. Odwołał się on do obrazu "zimy" i obrazu "ciemnej nocy oczyszczenia" – gdy nie widać kwiatów, owoców, ale praca natury jest bardzo intensywna, na poziomie korzeni. Zachęcał on do pochylenia się nad korzeniami własnych institutów, aby "zaczerpnąć soków charyzmatu", umocnić się "świętością i twórczością Założycieli". Od tej pracy, którą wykonujemy w zimie, zależy przyszłość wiosny. W dodatku, kontynuując ten obraz, arcybiskup podkreślił, że obecnie przeżywamy czas obcinania gałęzi suchych – struktur i postaw wewnętrznych, które już nie służą misji. "Nie wolno nam się spóżnić z czasem oczyszczenia, bo to, podobnie jak późne obcinanie gałęzi, rani drzewa, zostawia je krwawiącymi. (..) Życie konsekrowane dzisiaj najbardziej potrzebuje nadziei oraz pracy na poziomie korzeni," podkreślił.

Wiele uwagi arcybiskup Carballo poświęcił także potrzebie formacji permanentnej, bez której bezcelowe stają się wysiłki formacji początkowej. Odwołał się do istoty głębszej formacji uczuć, komunikacji we wspólnocie, poczucia misji. Przypominał o zwróceniu uwagi na najważniejsze wartości życia konsekrowanego – "bycia w drodze poszukiwania oblicza Bożego", otwartości na misję w jedności z Kościołem uniwersalnym i partykularnym oraz na wyjście do peryferii egzystencjalnych. "Przyszłość ma takie życie konsekrowane, które jest otwarte na przemieniające działanie Ducha Świętego".

Dokąd Duch Święty prowadzi życie zakonne na Litwie, na Łotwie? – z tym pytaniem do refleksji, zaproponowanym przez zacnego Gościa z Watykanu, dzieliłyśmy się między sobą podczas pracy w grupach. Ta refleksja towarzyszyła nam także pożniej – podczas wieczornej Eucharystii w kościele Ojców Franciszkanów, a potem w domu naszych sióstr w Wilnie, gdzie doświadczyłyśmy bardzo serdecznej gościnności od całej wspólnoty z siostrą przełożoną Auśrą na czele. Jak Duch Święty prowadzi nas, naszą wspólnotę, dziś i jak współpracujemy z Jego przemieniającym działaniu – to pytanie, które zrodziło się tego wiosennego dnia w Wilnie, jest w naszych sercach żywe i aktualne.

s. Inese Eva